Lagasafn. Ķslensk lög 12. aprķl 2024. Śtgįfa 154b. Prenta ķ tveimur dįlkum.
1901 nr. 53 20. desember
1. gr.
Žilskipum mį ekki įn samžykkis landeiganda eša įbśanda leggja viš festar aš haustinu eša ķ vetrarlegu žar, sem tķškast sķldar- eša upsaveiši meš nót, žannig, aš žau į nokkurn hįtt tįlmi veišinni. Sé žaš gert, kęrir landeigandi eša įbśandi fyrir lögreglustjóra, er kvešur meš sér tvo kunnuga, óvilhalla menn, til aš įlķta, hvort skipiš liggi svo, aš žaš tįlmi veišinni. Śrskurši žeir, aš svo sé, og annaš jafntryggt lęgi sé fįanlegt ķ nįnd, er heimilt aš fęra skipiš śr staš eftir tilvķsun lögreglustjóra, svo framarlega aš eigandi skipsins eša umsjónarmašur žess ekki gerir žaš tafarlaust, eftir aš honum hefur veriš birtur śrskuršurinn. 2. gr. Kostnaš žann, sem leiša kann af fęrslu skipsins, skal skipseigandi greiša. Feršakostnašur lögreglustjóra og borgun fyrir įlitsgeršina greišist af geršarbeišanda samkvęmt 5. gr. laga um aš fį śtmęldar lóšir ķ kaupstöšum og löggiltum kauptśnum o.fl. 13. mars 1891.1)